Het ontwikkelen van woningen buiten het dichtbebouwd stedelijk gebied wordt vanuit het ruimtelijk beleid sterk tegengewerkt. In feite wordt hiermee 65% van het grondoppervlak van Nederland als een soort ‘last resort’ opgevat. Alleen als het echt niet anders kan, mag hiernaar worden gekeken. Dit is zeer opmerkelijk als men aan de andere kant betoogt dat het oplossen van de woningnood een topprioriteit is. Woningbouw vereist locaties en door 65% van ons grondoppervlak hierbuiten te plaatsen, wordt de woningnood niet effectief opgelost en worden belangrijke en bovendien onnodige welvaartsverliezen geleden.
Hoe is het zover gekomen?
Lees de hele notitie hier.
